Macbuff.nl

Reünie rond het vijftienjarig bestaan van kennel Mac Buff

Eén Cairn Terrier - neem Spok - in huis is helemaal super. Drie Cairnen (Raja, Bart en Spok) én een Norfolk Terrier (Batsji) in het Bossche Zuiderpark is nog beter, want zeer stemming en feestvreugde verhogend. Onze vier "hang"-Terrier zijn trouwens geen van allen nazaatjes van Ciska, maar wel allemaal trouwe klanten van haar trimsalon. Het summum van veel lol en dikke vette pret is natuurlijk een hóndenveld vol Cairn Terriers. Daar wordt een mens echt vrolijk en blij van… al geloof ik dat het de honden zelf niet veel uitmaakt.

Een veld vol Cairn Terriers… Op zondagmiddag 8 juni is het zo ver. Kennel Mac Buff van Ciska en Sjaak van der Velden uit het Brabantse Herpen bestaat vijftien jaar en om dat te vieren hebben de jubilarissen alle uit hun kennel voortgesproten honden met baas&vrouwtje uitgenodigd. Spok is geen Mac Buff-nakomeling, dus uit pure nieuwsgierigheid speren wij gedrieën - baasje, Spok en ik - naar het buitengebied van Berghem (bij Oss). Het is broeierig heet. We hebben geen airco in onze kleine bolide, dus raampjes wijd open en Spok op de hoedenplank. De route-uitleg van Sjaak is waterdicht en zo arriveren we via duidelijke Mac Buffbordjes op de parkeerplaats en op het feestterrein.

Direct bij aankomst stormen een paar kinderen op ons af met consumptiemuntjes en poepzakjes. Op het buitenterras maken we eerst een gang langs de winkel met Cairn accessoires en in de kantine beginnen we met een welkomstdrankje. De koelkasten zijn flink gevuld en vanwege de hitte is het al gauw onbeperkt drinken. Buiten staan lange houten tafels en stoelen die uitnodigen tot een lome zit. Naast de kantine staan enorme luchtkussens vrolijk en fleurig te wapperen. De supercamper van Ciska en Sjaak staat langs het veld in een hoek onder de bomen. In de ren staan drie trotse voorouders van het Mac Buff-geslacht: Rhett, Shayla en Kealy. De andere drie telgen - Candly, Vito en Lessli - van de Van der Velden-Dynastie paraderen over het veld met Sjaak, Ciska en met bevriende begeleiders. Even snuffelen aan hun talrijke nazaten. Het feest der herkenning valt alleen ons hondenbezitters ten deel. Voor de honden telt vooral de liefde en trouw aan het nieuwe gezin. Klik, klik, klik. Er worden eindeloos veel foto's gemaakt. Van de oorspronkelijke nestjes: vader- en moederhond met al hun telgen. En kiekjes met Sjaak, Ciska en de eigen baasjes.

Leuke verhalen zijn er genoeg te vertellen. Annet en Irma (16): "We wonen op een beunschip, een open schip dat zand vervoert. Ciska vond het maar niks, haar Cairnpup op een boot. Zwetend van angst kwam ze poolshoogte nemen. Maar toen was het goed. Onze Binky (reu 9½) is trouwens wel bang van water. Door het kanaal varen gaat nog wel, maar aan rivieren heeft ie een hekel. Dan gaat ie naar binnen, de boot in. Het schippersleven vindt hij heerlijk. Rennen over het dek met de speedboten mee. En graven in de zandberg… Bij iedere plukbeurt zegt Ciska: 'Zijn vacht zit weer vol zand!' Elke keer als de knijper komt - het apparaat dat 'zíjn' zand uit de laadruimte schept - dan valt Binky het ijzeren tuig aan. Daarna gaat ie vreselijk tekeer tegen de kraanmachinist, als die de kajuit binnenkomt."

Hans en Laura (13): "Als de vissen eten krijgen, gaat Donavan (reu 3½) als een gek rond de vijver rennen. Regelmatig valt hij erin en tilt Laura hem eruit. Hij houdt van vechten, denkt dat ie een bouvier is en kent totaal geen vrees. Hij rende een keer 6 km achter konijnen aan. Het kattenluik wás zijn hobby, tot hij te dik werd en er niet meer door kon. Toen Hans voor een plukbeurt met Donavan naar Ciska ging, had die net weer een nestje. Met zes pups. 'Denk erom dat je niet met een pup thuiskomt!,' waarschuwde zijn vrouw Jolanda nog. Maar gesmolten door de aanblik van pup Blitz belde Hans tussendoor vanuit de plaatselijke supermarkt naar het thuisfront. De volgende dag besloten ze: 'We nemen 'm!' Van kat Joep moeten de twee volle broers - zonen van Rett en Sheila - niks hebben. Blitz (reu ½ jaar) daagt lekker uit en Donavan komt helpen. Samen treden ze op als brothers-in-arms. Als de baas tuiniert, spolt Blitz de borders om en tijdens het uitlaten rent ie vaak weg en gaat dan alvast naar huis."

Sjaak: "Kyra (teef 10 ½) is de Cairn van Ciska's broer. Als Martin en zijn vrouw naar het zuiden op vakantie gaan, komt Kyra bij ons. Een goei kosthuis! Maar ze moet zich wel altijd even aanpassen… van alle aandacht die ze thuis gewend is, naar het delen in de kennel."

Noël en Loes: "Vincy Varello(reu 2) is alert, pittig en fel. Maar ook heel zachtaardig. Hij kan niet tegen ruzie. Als wij onze stem maar verheffen tegen mekaar - 'Doe us normaal!' - dan ligt ie al onder de tafel. Tot we ophouden met ruziën. Tijdens het uitlaten begroet hij altijd eerst het baasje en dan pas de hond. Zo sociaal. Zo lief. Vóór Vincy Varello hadden we een Westy. Op een dag zaten Noël en ik boven aan de pc. Ik keek uit het raam en zag een witte zak in de vijver drijven. Toen ik ging kijken bleek het ons hondje te zijn. Verdronken. Hij was al oud en heeft zich niet kunnen redden. De kinderen kwamen meteen naar huis. Ik was zo verdrietig en voelde me heel schuldig. Ik wilde nooit meer een hond. Maar drie dagen later zag ik een vrouw op straat met een heel leuk beestje. Uit Herpen, zei ze. Zo kwamen we bij Ciska en Sjaak. Rooie Vincy Varello was toen al vijf maanden. Ik kreeg hem cadeau van mijn broer. Die had zo'n medelijden met me. Lief hè?"

Een vrouw klaagt in het voorbijgaan quasi verontwaardigd over haar Cairn: "Die staat altijd op het balkon te kijken. De hele dag. Al brandt het hele huis af, dan staat ie er nog! Gelukkig hebben we nog een Cairn. Die is veel socialer en wil altijd gezelschap… "

En zo vliegen de uurtjes voorbij. De sfeer op het open veld midden in de bossen is relaxt. Helemaal nu het programma - oa behendigheid, een boswandeling en flyball - is komen te vervallen op deze klamme dag. Een zonovergoten voorjaarsdag. Dat wel. Maar geen temperatuur voor actieve natuurbeleving en topprestaties. Het tropenrooster verloopt gesmeerd: de sfeer is vrolijk, de stemming blij. Het is een feest van kijken en bekeken worden en je laven aan volle glazen vocht. Met af en toe een schnapsje en een snackie… En een bont veld vol Cairns die vooral stilstaan en rond sjokken, met hun tong een decimeter uit het opgewekte, karaktervolle, eigenzinnige bekkie. Af en toe een opstootje, dan vliegen er een paar elkaar aan. Hevig gevecht, kort en fel. De meesten zitten aan de lijn, een enkel mak schaap loopt los en gaat zijn gangetje. Jongens, wat een feest. Met zijn allen lekker zitten langs de rand van het veld op witte plastic stoelen, met gevulde glazen fris, wijn of bier en bakjes water voor de honden. Kijken naar slenterende en scharrelende viervoeters en hun gedweeë, volgzame tweebeners. Genieten van het gestuntel en gejongleer op het uitgezette behendigheidsparcours, compleet met tunnel, hindernissen, schutting, brug, band en slalom. Ciska geeft het goede voorbeeld. Ze duwt haar onwillig hondje - toch een Cairn - bevangen door hoogtevrees, over de brug. "Schiet op. Stel je niet aan." Baasje van Spok grinnikt: "Al die Cairns. Ze zijn zo'n eigen wereldje, met een eigen karakter. Of ze vechten, of ze kijken verwaand de andere kant op… "

Gezellig kennismaken, babbelen en herinneringen ophalen. De jubilarissen kennen al hun 'eigen' honden. Er wordt nog een enorme groepsfoto gemaakt met Ciska en Sjaak in het midden. Een rijdende frietkraam komt de feestvreugde verhogen en bakt heerlijke patat, kroketten en frikadellen. Mmm. En bij het weggaan krijgen we allemaal een feestelijke popcornzak met hondenkoekjes en een gouden sleutelhanger met op de voorkant een foto van vier Cairns en op de achterkant "Reünie Mac Buff 8-6-2008," als herinnering aan deze geweldig leuke dag. Met een stevige werkhand van Sjaak en het "Kom 'ne keer langs!" van Ciska nemen we heel voldaan afscheid. Proficiat mensen, met jullie jubileum en ontzettend bedankt voor de geweldig leuke en perfect georganiseerde dag…